Le Phare

Context

Om het stadscentrum nieuw leven in te blazen, wil Andenne een multicultureel centrum creëren. De gemeente lanceert een aanbesteding onder de vorm van zowel een publieke als een privé partnerschap. Verschillende beroepsgroepen worden uitgenodigd samen te werken om het toekomstige project te ontwerpen. We hebben in het oog om een voormalige middelbare school, die niet meer in gebruik is, een centrale plaats te geven in deze nieuwe wijk. Het gebouw, oorspronkelijk U-vormig, werd teruggebracht tot een vierkant waarin zich op de begane grond een te behouden oude art deco zwembad bevindt. Op de verdiepingen worden de klaslokalen volledig omgevormd.

Projectstudie

Vanaf het begin zijn de specificaties duidelijk: behouden van het bestaande gebouw met oprichting van een bibliotheek op de begane grond, de verdiepingen verbouwen tot een musea en de aanleg van een feestzaal met een panoramisch terras op de bovenste verdieping. De nadruk ligt op het behoud van het art deco zwembad (lokaal, cultureel en een sentimenteel erfgoed), alsook het omvormen van het pand tot een passief gebouw.

Gillion overtreft met dit project de verwachtingen van de gemeente, door een gebouw met een sterke identiteit voor te stellen, zonder de economische en politieke context van de gemeente uit het oog te verliezen. Het project onderscheidt zich door de samenwerking met de internationaal gerenommeerde architect Rudy Ricciotti, die onder meer het Mucem van Marseille ontwierp.

Uitwerking

Vanaf de uitwerking, worden vier belangrijke uitdagingen geïdentificeerd. De eerste betreft de structuur van het gebouw. De bouwmethoden van de jaren 30 en het chloorwater in het zwembad rijzen twijfels over de kwaliteit van het beton. De goede stabiliteit van het gebouw wordt eerst betwijfeld, maar wordt uiteindelijk bevestigd door middel van boringen. De tweede uitdaging betreft de ombouw van het pand in een passief gebouw. De oplossing? Een nieuwe, zeer compact omhulsel die de nieuwe volumes minimaliseert, waardoor energieverlies en kosten worden beperkt.

De derde uitdaging betreft het behoud van de art deco tegels. Een glazen vloer wordt boven het oude bad geplaatst. Om veiligheidsredenen is deze brandwerend en zijn de randen vrij om een gemakkelijke circulatie te waarborgen. Ten slotte is het gebouw een lange tijd leeg blijven staan. Een grote schoonmaak (van bv. uitwerpselen) is dus noodzakelijk en het stilstaande water moet ook volledig geledigd worden.

Bouw

Na het reinigen van het gebouw, begint het team met het uitbenen van alles wat niet structureel is. Daarna is het aan de ruwbouw. Omdat het gebouw op een aangeslibde grond gelegen is, wordt palen- en micropalensysteem gebruikt om de bestaande funderingen te versterken. Vervolgens volgen de sloopwerken en de reconstructies mekaar op. Tijdelijke structuren versterken de stabiliteit van het bestaande gebouw, aangezien het monument voorlopig maar op zes betonnen stelten staat. Een deel van de oude gevel blijft bewaard en wordt als  nieuwe binnenmuur gebruikt. Deze aansluiting tussen oude en nieuwe elementen vereist veel onderbouwing met chemische afdichtingen.

Wat de afwerking betreft, zijn de leien van het omhulsel in terracotta van lokale inspiratie. Zonnepanelen bedekken het dak en één van de gevels. Een innovatieve touch is, dat het dak van het gebouw alles wat er op het terras en op de vloer is, weerspiegelt. De zalen van het museum zijn uitgerust met een ventilatiesysteem voor het behoud van de kunstwerken.